Dla Hiro i Toru w wersji... dziwacznej.

- To głupio brzmi. On tak ma... po prostu. Kurde, nie wiem, czym go niby oczarowałem, jakkolwiek głupio to brzmi. Psik!

<to się zakończyło>

No i oni się bezfreindzili i best friendzili w ogóle, ale remont mieszkania się skończył i Toru musiał wrócić do siebie. Zapukał do drzwi Hiro już bagażami, żeby się pożegnać.

Robił obiadek, gdy nagle usłyszał pukanie do drzwi. To pewnie był Toru. Poszedł z uśmiechem otworzyć drzwi.

Jemu nie było zbyt wesoło.
- Cześć, Hiro. Chciałem tylko powiedzieć, że wracam już do domu. Dziękuję za obiadki i w ogóle za wszystko.

Na samym początku Hiro w ogóle się nie odezwał. Trochę go to zdziwiło.
- Rozumiem... - powiedział. - Nie ma sprawy.

- W razie czego masz mój numer, dzwoń, jeśli będziesz czegoś potrzebował.
No i poszedł.

Tajm skip
Hiro gotował sobie obiadek. Gdy skończył wziął dwa talerze i nałożył jedzonko. Wydawało się, że wszystko jest w należytym porządku, kiedy nagle zdał sobie sprawę, że Saitaka nie przyjdzie dziś do niego na obiad... Już nigdy nie przyjdzie. Zapomniał o tym. Spojrzał na drugi talerz i włożył go do lodówki. Będzie na jutro.

Zadzwonił do Toru. Osobiście nie zdawał sobie za bardzo sprawy z tego, iż robił tak od jakiegoś tygodnia. Codziennie dzwonił, a nawet nie wiedział czemu.

Biedny Hiro. Toru nie do końca nie rozumiał, co się dzieje. Dlaczego rudy ciągle do nieg wydzwanial? Dlaczego pytał o jakieś najbardziej podstawowe sprawy? O CO W TYM CHODZIŁO? No i znów zadzwonił...

- Halo?

- Yyyy...,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,m+nnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn7777777777777777 ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////pppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppp

- Hi-Hiro? Nie słyszę cię. Co mówisz?
JĘZYK HEI0CHANA.

- Uhm... yyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy.klflkfhlfkahfkhfdkjfhklfahkfashkalfslhvbscahg;rgaliuagrhlfasksdSDA.

- Hiro, czy coś się stało? - wyczuł język Hei0chana na sto procent. To te same słowa, które układają się w teoretyczną logiczną całość w tej kosmicznej mowie.
- Czy ty coś do mnie ten... no?

. . .
Rozłączył się.
Że niby coś on do niego?! Ale... ale on był facetem... A Hiro nie lubił facetów... Więc to wydawało mu się bezsensowne...

Rudy się rozłączył. Spojrzał na słuchawkę lekko zdziwiony. Tak, te trzy kropki w jego wypowiedzi musiały oznaczać coś... co? Brzmiało to jednak co najmniej dwuznacznie. Hmm... Może... A co jeśli tak? To byłoby... dziwne. Kurde, czy on ma jakiś afrodyzjak na sobie, że... Nie myśl o tym, nie myśl o tym!

TS
Od tego momentu juz nie dzwonił do Toru, jednak w kółko myślał o jego słowach. Nie... to niemożliwe. Nie, nie, nie, nie.... To dlaczego teraz cały czas o tym myślał?! CHOLERA! On nie był jak Hikaru!

Hiro przestał do niego dzwonić, ale Toru w końcu sam się odezwał, by zapytać o próbę zespołu. O dziwo, otrzymał informację, więc zjawił się o umówiony czasie w umówionym miejscu. Mieli próbę na auli, a incognito Toru w białej buzie (!) stanął przy drzwiach i zaczął się przysłuchiwać.

Na całe szczęście Yasuda nie wiedział o obecności Toru, więc mógł grać bez żadnego stresu. Oczywiście wszystko wyszło cudownie.

Kiedy tylk skończly, usłyszeli...
Klask.
Toru wyszedł zza drzwi.
Klask.
Podszedł bliżej.
Klask.
Przystanął z uśmiechem na twarzy i zsunął kaptur z głowy.
- Gratuluję, bardzo, bardzo dobry występ. Dzwoniłem już do mojego agent. Robicie coś w następną sobotę?

Hiro spojrzał z przerażeniem na Toru. Co... co on tu robił?! No tak... umawiali się. Cofnął się do tyłu, chcąc uniknąć jego spojrzenia. Na całe szczęście główna dziewuszka sama podbiegła do Toru i zaczęła się tym podniecać. Reszta zespołu także... W tym czasie rudzielec zaczął powoli się wycofywać.

Przez chwilę gadał z wszystkimi, ale nie mogąc zauważyć Hiro, postanowił tylko powiedzieć, że widzę się wtedy i wtedy o tej i o tej, ta i tam, a następnie ruszył w pogoń za basistą. Gdy już go dogonił, złapał go za przegub.
- Hiro!

Udało się, uciekł! Chociaż... Poczuł jak nagle ktoś chwyta go za rękę. Odwrócił się. FUCK. Szybko wyrwał się mu i pobiegł przed siebie. Kurde, zachowywał się jak jakaś zakochana nastolatka.

- HIRO! - krzyknął jeszcze za nim, ale tamten postanowił pobiec. Niech go szlag! Kopnął w to, co było najbliżej i wyszedł.

Nadszedł dzień ich wymarzonego koncertu. Niestety nie mógł się z tego za bardzo cieszyć z wiadomych powodów. Wyszli na scenę i zagrali 'love, love song'. W czasie tej piosenki Hiro spojrzał nagle na Toru, jednak szybko się odwrócił. Skończyli grać i zeszli ze sceny.

Podczas tego całego "love love song" Hiro patrzył się na niego kilka razy. Hmm... Nie, to nie może być prawda. Kiedy tylko skończyli grać i zeszli ze sceny, Toru dorwał Hiro i zaciągnął go (jak to brzmi) do jakiegoś miejsca, gdzie mogliby być sami. (i się pogwałcić - dodała SHONA).

No i zostali sami. Super. Hiro za bardzo nie ogarnął jak do tego doszło. Tak czy inaczej stali na przeciw siebie i... No właśnie, co teraz? Yasuda dzień i noc myślał o tym wszystkim, próbując zrozumieć swoje uczucia. Spojrzał na Toru. Nagle, nie wiedząc czemu, zbliżył się nieco i złożył na jego ustach pocałunek.