Dla Hiro i Toru w wersji... dziwacznej.

Już, już miał coś powiedzieć, gdy nagle poczuł na swoich ustach coś... dziwnego? Hiro? CO?! THE FUCK?! Nie był w stanie nawet zareagować, bo go wmurowało. No. Yyy... Co... CO?!

Odsunął się od niego, gdy tylko uświadomił sobie, co takiego zrobił. Cofnął się z przerażeniem o kilka kroków. Nie myśląc długo po prostu zwiał.

A on stał w miejscu i nie potrafił nawet oddychać przez dłuższą chwilę. Nawet Hei0chan mu tego nie zrobił... Dotknął palcami ust, chcąc uświadomić sobie, co przed chwilą miało miejsce, ale... No tak, koncert. On miał grać. JAK MIAŁ TO ZROBIĆ, GDY CAŁY SIĘ TRZĄSŁ?!*

*Hiro...

Nie spieprzyli koncertu (na szczęście), choć kilka razy mało brakowało. Toru poszedł potem na grubą imprezę, gdzie uchlał się doszczętnie, tak, że wygadał nawet wszystko Seijiemu. Gitarzysta zrobił "lol" i postanowił doradzić swojemu kumplowi w tej sprawie, a następnie odwieźć go do domu. Tam Toru mógł sobie myśleć o tym całą noc i dzień, i noc i dzień.

Kilka dni później zapukał do drzwi Hiro.

A Hiro cały czas siedział w domu załamany tym wszystkim. O, ktoś puka.... Yasuda wyszedł spod kołdry i poszedł otworzyć. Chyba było z nim naprawdę źle, bo wydawało mu się, że tam stoi Toru. Już miał zamykać drzwi, gdy....

...gdy Toru powstrzymał swoją kochaną rączką drzwi. Hmm... Chyba przytrzaśnięta i boląca i w ogóle źle. Uuu...

Ręka. Drzwi. Ręka Toru przytrzaśnięta przez drzwi?! O cholera. Złapał go za koszulę i zaciągnął do środka. Sam zaczął szybko szukać czegoś do opatrzenia.

- O kur... - Nie przeklął! To się liczy! On się bardzo starał, by tego nie zrobić, ale jakimś dziwnym trafem ręka nie była teraz najważniejsza. Teraz. No i gdy Hiro tak czegoś szukał, Toru mruknął:
- Możemy dać temu szansę.

- C.. co? O czym ty mówisz? - Był tak zdziwiony, że prawie wszystko wypadło mu z łapek.
- Usiądź - polecił i sam zaraz zaczął zajmować się jego rączką.

Usiadł, by Hiro mógł się tym zająć, ale Toru postanowił jakoś specjalnie nie zajmować się niczym innym, jak tylko wytłumaczyć dokładnie, o co mu chodzi. Wytłumaczyć, taa, jasne. Zdrową ręką chwycił za podbródek chłopaka, podniósł go i pocałował go w usta, ale tak na krótko*.

*Cmoknął w Simsach - taka funkcja.

Spojrzał na niego. Co? Ale jak? Poczuł, jak robi się czerwony. FUCK.

- No, to właśnie o to mi chodziło - odwrócił głowę, by nie było widać, że też robi się czerwony.
- Rób dalej....

Szybko zajął się dalszym opatrywaniem, by tylko czymś się zająć.
Siedzieli w ciszy.
W końcu Yasuda skończył.
Hmmm... i co teraz?
Lol

Gdy tak siedzieli w ciszy, Toru podniósł swoją zdrową rąsię, by poczochrać Hiro, ale prawie natychmiast ją opuścił. To bez sensu. J-Jak w ogóle miał to zrobić inaczej? CO?! Tak bardzo nie wiedział, co ma zrobić.
- T-To ja na razie wrócę do domu... Przyjdę jutro.
I wyszedł. Co on do cholery zrobił przed chwilą? o.o

Hiro został sam. W sumie dobrze, bo już dziwnie się czuł... AAAAAAAAAAA! Nie ogarniał tego! To znaczy, że on i Toru byli... razem? R...razem?

Stanął przed jakimiś drzwiami. Spojrzał po raz ostatni na kartkę z napisanym adresem. To tutaj. Nie mogło dojść do pomyłki. Uniósł rękę do góry, by zadzwonić do drzwi. Nie zrobił jednak tego od razu. Przełknął ślinę. Z przykrością stwierdził, że nie miał ochoty się dzisiaj z nim widzieć... dzisiaj i przez następne dni... Tak bardzo nie wiedział, co ma robić w jego obecności. Odetchnął głęboko i zadzwonił do drzwi.
Oby go nie było.

Tak, kurna, umówił się, żeby potem go nie było. To rudzielec wszystko zaczął, więc teraz niech sam się tym zajmuje. Otworzył mu drzwi.
- O, cześć, wejdź - mruknął, nie zdobywając się na jakikolwiek większy akt miłości.

- H.. hej - odparł po chwili wahania. Wszedł do środka, zamykając za sobą drzwi. Zaczął powoli zdejmować buty, w końcu nigdzie mu się nie śpieszyło... W między czasie zaczął się z zaciekawieniem rozglądać.
- Zadowolony z remontu? - zapytał.

- Zrobili kawał dobrej roboty, jestem im straszliwie wdzięczny - Pokazał Hiro, gdzie ma usiąść i sam ruszył do kuchni, by wziąć jakieą przekąski, czy cuś.
- Film?

- Może być. - Usiadł na wskazanym miejscu. Dobra, jak na razie nie było tak źle. Wszystko było niby tak jak kiedyś. Chociaż... to chyba niezbyt dobrze.

Toru było to obojętne, nie czuł się w obowiązku budowania tego wszystkiego. I nie, nie puści Miłosnych Pułapek 6. Mial za to Władcę Pierścieni, którego bardzo chciał obejrzeć po raz wtóry. Podał przekąski na środek, włączył film i mogli oglądać.

Toru nie czuł się w obowiązku, Hiro wolał nawet o tym nie myśleć. Chyba mamy problem... Gdy tylko film się zaczął, Hiro wziął sobie jakieś ciastko i zaczął oglądać.
- Z twoją ręką już wszystko w porządku?

- Nie jest źle, już prawie mogę grać - stwierdził. Sięgnął po ciastko także i pożarł je wyjątkowo szybko.
- Jak z twoim basem?

- To dobrze - powiedział. W sumie trochę się o to martwił, ale skoro wszystko było w porządku...
- Ćwiczę cały czas, więc chyba też dobrze.
Taa... nie ma jak wymiana pytań.

Sięgnął po ciastko, by zapchać sobie usta i pomyśleć. To on powinien się tym zajmować.
- Nie pomyślałeś o tym, że... - I umilkł. Jak ma mu to powiedzieć?